STRESZCZENIE

    W pracy niniejszej przedstawiono sposób otrzymania poli­merów redoksowych na bazie chlorometylowanych kopolimerów styrenu i dwuwinylobenzenu z układami redoksowymi pirokatechiny, hydrochinonu, o,o’-dwuhydroksydwufenylu i p,p’-dwuhydroksydwufenylu. Opisano sposób badania własności i próbę oceny możliwości przykładowego zastosowania. Omówiono rezultaty syn­tez i badań. 

    W części teoretycznej podano podstawowe wiadomości o syn­tezie, własnościach i zastosowaniu w świetle stanu obecnych badań nad polimerami redoksowymi.

    W części opisującej przeprowadzone syntezy i badania własne opisano zastosowanie chlorometylatów handlowych anionitów Wofatit AD41, Wofatit SBT oraz chlorometylowanego kopolimeru. styrenu z 3% dwuwinylobenzenu. Obliczono wydajności reakcji ze straty zawartości chloru i przyrostu masy polimeru. Po sulfonowaniu wprowadzającym silnie kwasowe grupy jonowymienne umożliwiające hydrofilizację polimerów -badano ich pojemności silnie kwasową jonowymienną oraz redoksową. Dla polimerów redoksowych z układem pirokatechiny i hydrochinonu otrzymano dobre wyniki oznaczeń pojemności redoksowej przez utlenianie jonami żelazowymi. Określenie pojemności redoksowej polimerów z układem o,o’- i p,p’-dwuhydroksydwufenyli nie dało wiarygod­nych wyników. Wykonano próbę oceny możliwości zastosowania polimerów redoksowych do utleniania ścieków cyjankowych.

 Wróć na górę